Verschil tussen een gewone USB-stick/Flash card en een Monolith
In het begin bestonden usb-sticks en flash kaartjes uit een klein printje met daarop een controller en één of meerdere geheugenchips.
![](/upload/wysiwyg/images/CF%20kaart(1).jpeg)
![](/upload/wysiwyg/images/Gewone%20usb.jpeg)
Door die geheugenchips af te nemen en uit te lezen met een speciaal apparaatje kan in de meeste gevallen de data teruggehaald worden.
Er zijn er wel veel in omloop met geheugenchips van slechte kwaliteit, wat recovery niet evident maakt. In veel gevallen stopt de usb-stick of flashkaart met werken omdat het geheugen teveel fouten bevat.
In de ergste gevallen is recovery zelfs niet meer mogelijk of met heel pover resultaat.
Als het enkel de controller is die defect is, dan zijn de kansen op een volledige recovery wel vrij groot.
Meer recent zijn de monoliths opgedoken.
Hier zijn de verschillende componenten niet meer toegankelijk en moet het geheugen uitgelezen worden door de geleidende contacten aan het oppervlak van de stick/flashkaart.
![](/upload/wysiwyg/images/MicroSd%20not%20wired.jpeg)
![](/upload/wysiwyg/images/Monolith%20usb.jpeg)
![](/upload/wysiwyg/images/SD%20kaart.jpeg)
Van veel modellen is de configuratie gekend, maar van veel ook niet, wat het een moeizaam en duur werk maakt om de juiste contacten te vinden. Hierbij wordt gebruik gemaakt van o.a. een logic-analyzer.
![](/upload/wysiwyg/images/Logic%20analyzer.jpeg)
Sowieso zijn micro-sd kaartjes en korte usb-sticks steeds monoliths.
Usb-sticks van gewone grootte kunnen beide zijn.